Rouw en schuldgevoelens

Auteursrecht: exzozis / 123RF Stockfoto

Ze lijken onweerstaanbaar met elkaar verweven. Een rouwende staat vaak zelf versteld van hoe groot de schuldgevoelens zijn die hij of zij ervaart.

Zoals Carla, wiens man was gestorven na een huwelijk van 24 jaar. Carla:  “Ik weet dat ik veel van hem heb gehouden. Ik weet ook dat ik het vaak heb gezegd. Ik weet ook dat hij wist dat ik veel van hem hield. En nu zijn er die diepe schuldgevoelens: dat ik toen hij ziek was, niet genoeg heb gezegd dat ik van hem hield, dat ik niet gezegd heb dat ik altijd van hem zal blijven houden. Rationeel weet ik wel dat het niet klopt, maar toch diep van binnen zitten die schuldgevoelens.

Schuldig!

Auteursrecht: yanlev / 123RF Stockfoto

Je bent er niet op voorbereid. Schuldgevoelens kunnen plotseling de kop opsteken. Van het ene op het andere moment komen ze boven en laten ze zich niet meer wegjagen. Schuldgevoelens zijn een onderdeel van rouwgevoelens.  Soms zijn ze positief en zorgen ze voor persoonlijke groei. Meestal maken schuldgevoelens echter de pijn van het verdriet groter. Schuldgevoelens beginnen vaak met “Ik wou”

Wat als?

Wat als ik eerder had gezegd dat hij  naar de huisarts moest gaan?  Wat als ik niet had gevraagd de container nog buiten te zetten? Wat als…….? Schuldgevoel is één van de gevoelens die men ervaart als men rouwt. Voor de één zal het schuldgevoel meer op de voorgrond staan als voor de ander, maar toch kan die vraag Wat als? zich aan je opdringen.