Ze was er niet voor mij!

Auteursrecht: catolla / 123RF Stockfoto

En dan gebeurt er iets ingrijpends in je leven. Je partner of een geliefde ouder sterft,  er komt plotsklaps een einde aan je huwelijk, zonder dat je het aan hebt zien komen, je blijft ongewenst kinderloos.  Ieder kent in zijn leven wel gebeurtenissen die je verwachting over hoe het leven zal lopen rigoureus onderuit haalt.  En dan moet je door met je leven en verwacht je steun van bepaalde mensen uit je omgeving om de kracht te vinden om inderdaad door te gaan met een ander leven, dat zich weer opnieuw moet gaan vullen met wensen en verwachtingen, terwijl je de oude wensen en verwachtingen los moet laten, omdat die niet meer mogelijk zijn.

En dan komt er vaak een tweede domper. Ook jouw verwachtingen van de mensen om je heen worden teleurgesteld.  Bijvoorbeeld als je vader is overleden. Je had verwacht, dat ondanks dat je ouders gescheiden waren, je met je verdriet bij je moeder terecht kon. Maar het enige wat ze doet is afgeven op zijn huidige weduwe en hoe slecht hij voor jou heeft gezorgd gedurende zijn leven en zelfs nu nog, nu hij voor jou niets achterlaat.  Er is  bij haar geen ruimte voor jouw verdriet om je overleden vader.

Of je vriendin die altijd zei dat je bij je partner weg moest gaan, dat het zo geen leven was voor jou, en die je als je eenmaal de stap hebt gezet om je partner te verlaten, niet thuis geeft. Elke keer als je belt,  bel je ongelegen. En als je lang gaat, moet ze snel weer weg. En als haar partner thuis is, vertoont ze gedrag dat je niet van haar gewend bent.

En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan, maar je zult zelf wel zo  voorbeeld kunnen noemen wanneer iemand niet aan jouw verwachtingen voldeed, dat je niet de steun kreeg die je van die persoon verwacht had.  De vraag hoe ervoor te zorgen dat die ander wel aan je verwachtingen voldoet, is echter niet te beantwoorden.

Auteursrecht: tonygers / 123RF Stockfoto

Hoe erg je het gedrag van de ander ook vindt, je kunt dat niet veranderen. Het enige wat je kunt doen is veranderen in de manier waarop je ermee omgaat. Als de relatie door het gedrag erg pijnlijk is voor jou in de toch al moeilijke omstandigheden, als daardoor je verdriet nog intenser en pijnlijker wordt, dan is het misschien een optie om tijdelijk de relatie op een laag pitje te zetten. Zelfs al is het je moeder die zich anders gedraagt dan waar jij behoefte aan hebt.

Of je kunt beslissen met die ander niet meer te praten over je verlies en gesprekken over je gevoelens achterwege te laten. Ook dat zal moeilijk zijn, want je kunt dan niet helemaal jezelf zijn.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat je goed voor jezelf moet zorgen. Zoek desnoods professionele hulp om samen na te gaan hoe je het beste met de situatie om kunt gaan, wat het beste bij jou past.  Blijven hopen tegen beter weten in, kost pijn en energie, energie die je hard nodig hebt om de traumatische gebeurtenis die in je leven heeft plaatsgevonden, te verwerken. Want ja, de wereld kan heel mooi zijn, maar ook heel anders dan je verwacht.