Het is alweer een tijdje geleden dat er een blog is geplaatst. Na een eigen operatie een herstel, lukte het moeilijk om de draad van het bloggen weer op te pakken. Vandaag was ik de website aan het bijwerken en plots kwamen de woorden weer automatisch op het scherm en dat wil ik jullie niet onthouden.
Als je blik vertroebeld is door verdriet
In een periode van rouw en verlies is je blik vertroebeld. Waar je stond in het leven is niet meer duidelijk, je streven naar een bepaald doel lijkt alle belangrijkheid te hebben verloren. Het enige wat je ziet is de lege plaats van degene die weg is gegaan of overleden is. Het enige wat je voelt is verdriet en de pijn van het gemis. Zowel wie je voorheen was en wie je toen zou willen zijn, waar je naar streefde is vertroebeld. En soms is het niet erg om even in die vertroebeling te blijven. Want ook al kun je je dat niet voorstellen in zo’n periode, het zal weer veranderen en je blik wordt weer helder. Daarmee zeg ik niet dat je weer dezelfde wordt, en dezelfde doelen gaat nastreven, maar enkel dat je blik weer helder wordt. Dat je weer weet wie je bent en wat je wilt. Lees verder
De kracht van bescheidenheid!
“Je moet leven vanuit waar je goed in bent” zeg ik tegen Carla. “Vanuit waar ik goed in ben”, zegt Carla sceptisch, “het enige waar ik goed in ben, is me bescheiden opstellen, nou daar kom ik niet ver mee”.
Bescheidenheid is tegenwoordig een eigenschap die niet gestimuleerd of bewust ontwikkeld wordt. In onze prestatiemaatschappij wordt hij vaak als een ongewenste eigenschap ervaren. Toch is bescheidenheid een mooie eigenschap om te bezitten en de moeite waard om deze verder te ontwikkelen, zeker als bescheidenheid in aanleg al bij je aanwezig is. Lees verder
In rouw: de dood van een vriend
Vriendschappen zijn vrijwillig in tegenstelling tot de relaties die we met familieleden hebben. We kunnen onze familieleden niet kiezen, maar we kunnen wel zelf bepalen wie we als vriend willen. Een vriend of vriendin waarmee je alles samen doet, die dezelfde interesses heeft dan jij en met wie je veel plezier hebt, terwijl je in moeilijke tijden een steun voor elkaar bent. Soms heb je het gevoel dat je sterker met je vriend of vriendin verbonden bent dan met je broer of zus. Je vertrouwt elkaar volkomen en vertelt je diepste gevoelens en gedachten die je met niemand anders deelt. Lees verder
Ze was er niet voor mij!
En dan gebeurt er iets ingrijpends in je leven. Je partner of een geliefde ouder sterft, er komt plotsklaps een einde aan je huwelijk, zonder dat je het aan hebt zien komen, je blijft ongewenst kinderloos. Ieder kent in zijn leven wel gebeurtenissen die je verwachting over hoe het leven zal lopen rigoureus onderuit haalt. En dan moet je door met je leven en verwacht je steun van bepaalde mensen uit je omgeving om de kracht te vinden om inderdaad door te gaan met een ander leven, dat zich weer opnieuw moet gaan vullen met wensen en verwachtingen, terwijl je de oude wensen en verwachtingen los moet laten, omdat die niet meer mogelijk zijn. Lees verder
Woede
Waar komt al die woede vandaan? Het lijkt alsof de wereld op dit moment explodeert van woede. Alsof een ballon te hard is opgeblazen en met een harde knal explodeert. Maar voor we naar de rest van de wereld kijken, waar we weinig invloed op hebben, hoe is het met jouw woede? Het gevaar van explosieve woede ligt namelijk in ieder mens. Je hoeft het wereldnieuws maar te volgen om dat te beseffen.
Blijf praten
Sommige mensen zijn gevoeliger en hebben gemakkelijker contact met de spirituele wereld, de wereld waarin onze dierbare overledenen zijn. Sommige mensen zijn veel aardser en hebben niets met het zweverige gedoe, zoals het soms wordt omschreven. Ze hebben daarom soms meer moeite om na het overlijden van een dierbare contact te maken met degenen die zijn overgegaan.
Ik zeg dan altijd “Praat met hen”. “Maar ik hoor geen antwoord”, zeg je teleurgesteld, “ik kan hen niet voelen”. Het zijn inderdaad twee realiteiten. Ze zijn niet zonder reden uit zicht. Als we alle overledenen zouden zien, zou het een chaos worden hier op aarde. Ze hebben hun leven hier op aarde gehad en hebben als het goed is afscheid genomen van hun aardse bestaan. Lees verder
Vaderdag
Vandaag is het Vaderdag. Het is alweer 13 jaar geleden dat mijn eigen vader is overleden. Ik heb nooit een bijzondere band gehad met mijn vader, dus ik kan nu ook niet zeggen dat ik hem mis. Ik vind het wel jammer dat we geen betere relatie hebben gehad, zeker omdat ik de laatste jaren steeds meer eigenschappen van hem in mezelf terug zie. Terwijl ik er vroeger van overtuigd was dat ik enkel op mijn moeder leek. Ik wou ook niet op mijn vader lijken.
Voluit leven!
Soms zijn er gebeurtenissen of perioden in je leven die je het liefst zou willen vergeten. En misschien ben je ze ook wel vergeten, heb je ze ver weg gestopt. Toch zijn ze onderdeel van je en het wegstoppen van deze herinneringen heeft wellicht niet het effect dat je zou willen. Je weet het zelfs misschien niet dat deze onplezierige herinneringen onbewust je leven beïnvloeden. Ze beïnvloeden wat je denkt, voelt en doet. Je weet zelf ook wel dat er wat aan de hand is, je zit tenslotte niet voor niets bij mij aan tafel, maar je kunt er zelf je vinger niet meer op leggen. Lees verder
Beginnen met het eind
Als psycholoog, zeker als levenslooppsycholoog, leer je veel technieken en interventies om mensen te coachen die graag hebben dat je even meeloopt als ze het moeilijk hebben met hun levensloop om wat voor reden dan ook. Tezamen met de lichaamsgerichte benadering durf ik te zeggen dat we veel mooie dingen doen. In de komende blogs tip ik telkens een behandelmethode aan.
Lees verder
Leven en Loslaten 